Μπαμπάδες και μαμάδες, ήρθε η ώρα. Τα σχολεία ξεκίνησαν! Χωρίς να θέλουμε όμως να χαλάσουμε την γιορτινή διάθεση, έχουμε μια κακή υπενθύμιση να σας κάνουμε. Μαζί με τα σχολεία ξεκίνησε και η επέλαση των… ψειρών! Τι είναι όμως οι ψείρες; Γιατί αγαπάνε τόσο το τριχωτό της κεφαλής μας; Και τελοσπάντων δεν μπορούν να πάνε αλλού;! Ας δούμε λοιπόν τι συμβαίνει με αυτό το μικρό έντομο/παράσιτο που τόσα ακούγονται.
Οι ψείρες της κεφαλής ή αλλιώς Pediculus humanus capitis, είναι εξαιρετικά μεταδοτικά παρασιτικά έντομα που όμως στην ουσία είναι ακίνδυνα. Σε αντίθεση με την ψείρα του σώματος η οποία μπορεί να μεταφέρει αρκετές ασθένειες. Οι ψείρες όπως γνωρίζουμε ζουν στο τριχωτό της κεφαλής, κοντά στο κρανίο. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ως παράσιτα δεν μπορούν αν επιβιώσουν εάν δεν βρίσκονται σε κάποιο ξενιστή. Η κύρια τροφή τους είναι…ανθρώπινο αίμα το οποίο και προσλαμβάνουν από το δέρμα του κρανίου μας.
Ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι δεν υπήρχαν δύο είδη ψείρας (σώματος και κεφαλιού). Αυτός ο διαχωρισμός έγινε με την εμφάνιση του ρουχισμού όπου οι ψείρες του σώματος εξελίχθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να κρατιούνται από τις ίνες των υφασμάτων! Αντίστοιχα οι ψείρες της κεφαλής εξελίχθηκαν ώστε να μπορούν να μετακινούνται ανάμεσα σε τρίχες και με αυτό τον τρόπο μεταδίδονται. Πετσέτες που μοιράζονται, κεφάλια που είναι πολύ κοντά και καπέλα, είναι οι κύριοι τρόποι. Η μεταφορά πρέπει να γίνει γρήγορα καθώς το παράσιτο δεν μπορεί να επιβιώσει πάνω από μια μέρα χωρίς τροφή.
Ο μεγαλύτερος μύθος που επικρατεί γύρω από τις ψείρες είναι αυτός που φαντάζεστε. ΟΧΙ εάν κάποιος κολλήσει, δεν σημαίνει ότι δεν πλένεται. Η ψείρα μπορεί να αντέξει 6 ώρες βυθισμένη μέσα στο νερό, ενώ στατιστικές μελέτες έχουν δείξει ότι όλες οι φυλές και κοινωνικές τάξεις είναι ευάλωτες το ίδιο. Αυτό θα ήταν απαραίτητο να γίνει γνωστό στα σχολεία, αφού κάποια παιδιά βιώνουν δυσάρεστη εμπειρία από τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες τους που γίνονται κοινωνοί του παραπάνω μύθου. Προφανώς κανένα παιδί δεν φταίει, αλλά εμείς οι «μεγάλοι» που διαδίδουμε..fake news.
Ο λόγος λοιπόν που τα μικρά παιδιά είναι πιο ευάλωτα είναι γιατί η επαφή των κεφαλιών τους κατά την διάρκεια δραστηριοτήτων και παιχνιδιού, είναι πολύ συχνή. Τι κάνουμε λοιπόν μόλις δούμε το μικρό μας να ξύνεται; Όπως γνωρίζουμε το σχολαστικό χτένισμα με ειδική χτένα και το λούσιμο δύο φορές την μέρα με εξειδικευμένο σαμπουάν είναι η λύση. Όσο πιο σύντομα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα τόσο μικρότερο θα προλάβουμε το πληθυσμό του παρασίτου.
Εγγραφείτε στο newsletter