Το καλοκαίρι έφυγε και καλοσωρίσαμε το Σεπτέμβρη. Ένα μήνα που για γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές είναι συνυφασμένος με την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Στο μυαλό μάλιστα, αρκετών από εμάς ίσως να είναι ένας μήνας ταυτισμένος και με τα καινούργια ξεκινήματα. Συνειρμικά λοιπόν, αναρωτιόμαστε αν ο κατά τ’ άλλα σοφός λαός έχει δίκιο όταν υποστηρίζει πως κάθε αρχή είναι και δύσκολή. Γιατί εμείς έχουμε σοβαρούς λόγους να πιστεύουμε πως η αρχή της σχολικής χρονιάς μπορεί να γίνει εύκολη υπόθεση, όταν υπάρχει κατάλληλη προετοιμασία.
Αρχικά, ας μην ξεχνάμε πως η προσαρμογή κάθε ανθρώπου, πόσο μάλλον των παιδιών, σε μια καινούρια καθημερινότητα μετά την ανεμελιά του καλοκαιριού, για να μην είναι βίαιη χρειάζεται μικρά βήματα, προγραμματισμό και υπομονή. Αξιοποιείστε ,λοιπόν, τις μέρες πριν ηχήσει το πρώτο κουδούνι. Δοκιμάστε να εφαρμόσετε ένα καινούργιο και “αυστηρότερο “ πρόγραμμα, από αυτό του καλοκαιριού.. Ορίστε μαζί με τα παιδιά σας την ώρα του ύπνου, την ώρα του φαγητού, το χρόνο που θα ασχολούνται με ηλεκτρονικές συσκευές. Έτσι η μετάβαση στην πραγματικότητα του σχολείου, με τις οργανωμένες δραστηριότητες, τα απαιτητικά ωράρια και την καθημερινή ρουτίνα θα γίνει πιο ομαλά.
Άλλη μια ενδιαφέρουσα ιδέα είναι να φτιάξετε μαζί με το παιδί σας το χώρο μελέτης του, εξοπλίστε τον με γραφική ύλη, φροντίστε να είναι σε κάποιο ήρεμο σημείο του σπιτιού, και να μην υπάρχουν τριγύρω πειρασμοί που θα μπορούσαν να αποσπάσουν την προσοχή του . Δεν πρέπει ωστόσο να ξεχνάτε πως παρά τις δικές σας επιθυμίες, πρόκειται για το χώρο που εκείνο διαβάζει οπότε δώστε του χώρο και χρόνο να βάλει το προσωπικό του στίγμα ώστε να εμπνέεται και να χαίρεται όταν βρίσκεται σε αυτόν.
Τέλος, συζητείστε μαζί του τα άγχη και τις ανησυχίες του σχετικά με την καινούργια άγνωστη συνθήκη. Απαντήστε στα ερωτήματά του, απαλύνετε τους φόβους του. Μιλήστε για τις απόψεις, τις προϋπάρχουσες πεποιθήσεις του και τα συναισθήματα που του προκαλεί το σχολείο και η επικείμενη επιστροφή του σε αυτό. Παρακινείστε το να δώσει όνομα σε αυτό που νιώθει και αντιμετωπίστε το παρέα. Το άγχος του αποχωρισμού από τους γονείς, με το φόβο της αποτυχίας για παράδειγμα διαφέρουν και χρήζουν διαφορετικής προσέγγισης. Κουβεντιάστε μαζί, με ειλικρίνεια και ρεαλισμό προετοιμάστε το για τα “υπέροχα” και τα “δύσκολα” του σχολείου, προσπαθείστε αφενός να κατανοήσετε τις επιθυμίες και τους πιθανούς φόβους του και αφετέρου να το βοηθήσετε να αισθανθούν οικεία με την ιδέα και το περιβάλλον του σχολείου. Ο πιο εύκολος τρόπος να επιτευχθεί το παραπάνω είναι να κάνετε θετικές διατυπώσεις. Αντί για το “μη στέκεσαι μόνος σου στην αυλή” δοκιμάστε το “χαμογέλα αν θέλεις στους συμμαθητές σου και κάνε μια προσπάθεια να παίξεις μαζί τους” και αντί για το “μην είσαι αφηρημένος όταν μιλάει η δασκάλα” μπορείτε να πείτε “είμαι σίγουρη πως στο σχολείο θα μάθεις αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα αν έχεις τα αυτιά και τα μάτια σου ανοιχτά”.
Παρά τα όσα ειπώθηκαν παραπάνω, καλό θα ήταν να μην ξεχνάμε, ότι κάθε παιδί, είναι και ένας διαφορετικός άνθρωπος. Επομένως, έχοντας στο νου μας τις κατευθύνσεις που δίνονται παραπάνω οφείλουμε πάντα να σεβόμαστε το δικαίωμα τους στη διαφορετική επιλογή και την ελευθερία. Προσπαθώντας πάντως η ίδια να κάνω τους μαθητές μου να αγαπήσουν το σχολείο, τους υπενθυμίζω σε κάθε δυνατή ευκαιρία πως τα βιβλία και τα μολύβια μας είναι από τα δυνατότερα όπλα τους στο ταξίδι μας σε αυτή τη γη.
Εύα Αρζομανίδου
Παιδαγωγός Δημοτικής Εκπαίδευσης
MSc Επιστήμες της αγωγής: Παιδαγωγικό παιχνίδι και παιδαγωγικό υλικό στην πρώτη παιδική ηλικία
Εγγραφείτε στο newsletter