Η κορτιζόλη είναι γνωστή και ως ορμόνη του στρες και αυτό όχι άδικα. Η περίπτωσή της είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα για το πώς η καθημερινότητα με τους φρενήρεις ρυθμούς της επηρεάζουν την ψυχολογία μας και αυτή με την σειρά της αλλάζει την βιολογία μας. H συγκεκριμένη ορμόνη ανήκει στην κατηγορία των στεροειδών και παράγεται στους αδένες των επινεφριδίων. Ταξιδεύοντας μέσα από το αίμα προσδένεται σχεδόν σε όλα τα κύτταρα του σώματός μας επιτελώντας διαφορετικές λειτουργίες. Τέτοιες λειτουργίες μπορεί να είναι: ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα με αποτέλεσμα την ρύθμιση του μεταβολισμού, αντιφλεγμονώδης λειτουργία, επιρροή στην δημιουργία αναμνήσεων, ρύθμιση ισοζυγίου ιόντων-νερού, επιρροή στην πίεση του αίματος κλπ. Η σημαντικότητα λοιπόν της συγκεκριμένης ορμόνης είναι αδιαμφισβήτητη. Πώς όμως όλα αυτά μπορούν να βρεθούν σε μη υγιή κατάσταση;
Πέρα από τις προαναφερθείσες λειτουργίες η κορτιζόλη ανταποκρίνεται και στην περίπτωση του… στρεσαρίσματος. Αυξάνοντας τους καρδιακούς παλμούς, μειώνοντας την αίσθηση στο πόνο και αυξάνοντας την παροχή ενέργειας, ανάμεσα σε πολλά άλλα. Έτσι με την αύξηση του στρες παρατηρείται και αύξηση της ορμόνης στο αίμα μας. Όμως όσο σημαντική είναι η απόκριση κορτιζόλης στην πίεση, εξίσου σημαντική είναι η μετάβαση του σώματος στο στάδιο χαλάρωσης ώστε οι βιολογικές διαδικασίες να επανέλθουν σε επίπεδα ηρεμίας.
Είναι σημαντικό εδώ να πούμε ότι ο οργανισμός δεν ξεχωρίζει τον τύπο του στρεσογόνου παράγοντα, είτε αυτός προέρχεται από μια ψυχολογική πίεση στην εργασία είτε είναι η αρχέγονη απειλή από έναν θηρευτή, η βιοχημική απόκριση είναι η ίδια. Έτσι έρευνες έχουν δείξει ότι, λόγω των συνεχόμενων πιεστικών καταστάσεων που βρισκόμαστε, η βιοχημική απάντηση του σώματός μας στο στρες είναι τόσο συχνή που δεν δημιουργείται το κατάλληλο χρονικό παράθυρο για την επαναφορά των λειτουργιών μας. Γι’ αυτό τα επίπεδα κορτιζόλης στο αίμα παραμένουν υψηλά για πάρα πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα μετατρέποντας την ευεργετική ορμόνη σε εχθρό, δημιουργώντας αρκετές επιπτώσεις:
- Μειωμένη πνευματική επίδοση
- Μειωμένη λειτουργία θυρεοειδούς αδένα (υποθυρεοειδισμός)
- Ανισορροπίες στην συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα
- Αυξημένη πιθανότητα οστεοπόρωσης
- Μείωση μυϊκού ιστού
- Αυξημένη πίεση αίματος
- Καταστολή ανοσοποιητικού
- Αύξηση φλεγμονών
Βλέπουμε λοιπόν ότι οι επιπτώσεις δεν είναι καθόλου ασήμαντες. Το σύνδρομο χρόνιου στρες έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία μας και πρέπει να αντιμετωπίζεται στην πηγή του. Η ανάπτυξη τεχνικών διαχείρισης άγχους, η εκτόνωση μέσω άσκησης και η σωστή διατροφή, είναι το τρίπτυχο αντιμετώπισης του προβλήματος στην ρίζα του. Μια φαρμακευτική υποβοήθηση δεν μπορεί να μετατραπεί σε λύση. Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στις δύσκολες καταστάσεις δεν είμαστε μόνες και μόνοι, η πραγματική επικοινωνία των προβλημάτων και των ανησυχιών με τα κοντινά μας άτομα είναι από μόνη της μια τεχνική διαχείρισης άγχους.
Εγγραφείτε στο newsletter